به جای بازداشتن کودک از کار بد به او کار خوب را بیاموزیم
این مقاله به شما کمک میکند به جای بازداشتن کودک از کار بد به او کار خوب را بیاموزید تا تاثیرات این روش را در رشد عقلی و فکری او مشاهده کنید
آموختن کار خوب به جای بازداشتن کودک از کار بد
در بسیاری از جوامع،پرورش،تعلیم و تربیت به معنی باز داشتن کودکان از کار و رفتار بد بوده است.
نیمی از وظیفه ی پدر و مادر،درست مانند افسر پلیسی است که سر چهار راهی ایستاده و فقط منتظر و مواظب کسی است که تخلف کند تا او را جریمه کند.در حالی که در دنیای امروز،پرورش تعلیم و تربیت، مانند آموختن درست رانندگی و رعایت قوانین و مقررات است و پدر و مادر نقش پلیس و دادگاه و زندان را ندارند و نباید ایفا کنند.
اما به دلیل برداشت های فلسفی،زمینه ذهنی بسیاری از مردم چنین است که انسان موجودی بد،گناهکارمحکوم و ملعون،پست و کثیف و چه بسا فرصت طلب و فرصت جوست و در حد و مرزی است که متاسفانه قالب اوقات ، فرافکنی حال و احساس خودمان است به کودکان.
گرچه مطالعات علمی نشان می دهد که کودکان از نظر رشد اخلاقی،مسیر مشخصی که مرتبط به مراحل ادراکی آنهاست را پشت سر می گذارند.
اما نوجوانان و جوانان از نظر اخلاقی در بیشتر جوامع از پدر و مادر بهتر هستند.
بنابراین ما به عنوان پدر و مادر،در معرض این خطر هستیم،به جای اینکه فرزند خودمان را خوب،پاک و دارای وجدان بدانیم،.
به این معنا که در وجودش شمعی را روشن ببینیم که نه تنها درون او را روشن می کند بلکه روشنایی بخش بیرون نیز میشود،.
او را با آتشی همراه ببینیم که وجود خودش را میسوزاند و احتمالاً دیگران را هم خواهد سوزاند.
در حالی که قرار است فرزندمان را دارای وجدانی بدانیم که ترازویی در اختیار دارد،.
اما نه با چشم بسته بلکه با چشم باز،نه شمشیری به دست بلکه دستی به جهت مهربانی و محبت.
اگر چنین بیندیشیم،او را عادل و منصف می بینیم و می دانیم و معلوم است که نحوه برخورد ما با او متفاوت خواهد بود.
چرا کودک را از کار بد نمی توان بازداشت
درست است که کودک دارای کنجکاوی است،درست است که نادان،ناتوان و نیازمند است،امااین مطلب بسیار متفاوت است که من و شما او را بد و یا گناهکار بدانیم. به علاوه بر فرض که چنین باشد!.
تمام مطالعات علمی،نشان می دهد که کودک را از کار بد نمی توان بازداشت و یا هیچ انسانی را
نمی شود از کار بد باز داشت.
بر فرض که شما در این کار توفیق پیدا کنید و بگویید که من راه هایی دارم که فرزندم را از کار بد باز
می دارم.
پیامی که برای شما دارم این است که متأسفانه چنین فرزندی ر ا بیکاره و و هیچ کاره می کنید.
| این مطالب راحتما بخوانید: |
به یاد داشته باشیم:
از کار بد بازداشتن کودک،مساوی است با انجام ندادن هیچ کاری و در چنین شرایطی است،که ظاهراً شما موفق شده اید ولی واقعاً نشده اید.
به علاوه می دانید که کودکی که فقط از کار بد بازداشته بشود،پنهان کار،دروغگو،متظاهر،چاپلوس،لجباز، کینه توز،خود آزار و دگر آزار می شود.
حال آن که آموختن خوبی و آموختن دوستی و درستی بدون تردید وظیفه ی پدر و مادر و کار ساده ای است.
زیرا وجود کودک مانند زمینی است که به دنبال تخم گلی می گردد تا بتواند گلستانی را به وجود بیاورد.
همچنین شما میتوانید در صفحه دوره آموزشی تربیت فرزند مطالب صوتی و ویدئویی رایگان کاربردی را مشاهده کنید و در صورت تمایل در دوره شرکت کنید !
مانند دانشکده های پزشکی یا دانشکده های مهندسی که استادان به شاگردانشان می گویند که چنین و چنان نکنید.
که تمام درس پزشکی و مهندسی این است که این کار را نکنید،ان کار را نکنید،اینجا نروید و آنجا نروید،در صورتی که برعکس تمام کار پزشکی و تمام کار مهندسی این است که چگونه می توان این کارها را به درستی و خوبی انجام داد.
در یک چنین شرایطی معلوم است که وظیفه ی من و شما به عنوان پدر و مادر حتی از محیط آموزشی باید مهربانتر،صمیمانهتر و نزدیک تر بود.
وظیفه ی پدر و مادر آموختن است
آموختنی که همراه با فعالیت است ،و با فعالیت است که آفریدن و رشد و تکامل ممکن می شود.
به همین علت در دنیای امروز،والدین،معلمند،مربیند،پرستار ند،پزشکند،مددکار ند و دوست فرزندان خودشان.
وظیفه پدر و مادر کاشتن درخت دانایی،درستی و دوستی در وجود فرزندانشان است،تا کندن علف های هرز.
ما در دنیای امروز باید زندگی فرزندان و عزیزانمان را آنقدر با کار خوب،پر کنیم که فقط برای کار بد و یا فکر بد و یا به زبان درست،فعالیت ذهنی بد را نداشته باشند.
بنابراین دگرگونی ای که در دنیای امروز به وجود آمده است ،تغییری است که به مااین پیام را می دهد که به عنوان پدر و مادر، قرار است که آموزش دهیم نه اینکه فقط فرزندمان را از کار بد باز بداریم و شعاری که باید پشت سر آن شعور باشد،
این است که:
می دانیم،متاسفانه بیشتر انحرافات و گرفتاریهای کودکان در وقت بیکاری و فرصت تعطیل تابستان است.
زیرا کاری به جهت انجام دادن ندارند. بنابراین وظیفه پدر ومادر،پر کردن تمام وقت دوران بیکاری،
فرزندانشان با کار خوب است.
نه کوشش برای یافتن کار بد واشتباه و اشکال. متاسفانه در محیط آموزشی نیز همچنان چنین است.
آن زمان که شما پانصد کلمه می نویسید که دوتای آن غلط است،گفته نمی شود چهارصدو نودوهشت درست، بلکه گفته می شود دوغلط.
از همین جاست وبا این پیام است که بیشتر ما بسیار زود به این نتیجه می رسیم که من نادانم، ناتوانم،اشکال عمیق و اساسی دارم.
بنابراین بهتر است که از آموزش یا یاد گرفتن در هر زمینه ای ،خودم را دور نگه دارم
منبع:دکتر فرهنگ هلاکویی
| این مطالب راحتما بخوانید:
💡کدام را ترجیح می دهید؟ تشویق یا تنبیه کودک! |
