روش هایی برای درک نبودن و جدا شدن کودک از والدین

نبودن و یا نیامدن با خانواده

اگر با جدا شدن کودک از خودتان مشکل دارید پیشنهاد میشود مقاله زیر را مطالعه کنید
به این معنا که کودک در آغاز بهار به اسباب بازی های خود دلبسته است
و بعداً هم به هم بازی و سپس به دوستان.

در نتیجه در بسیاری از موارد ترجیح می دهد که نه کسی مزاحم او شود و نه کاری به کار او داشته باشد.
یا او را با خودشان به این طرف و آن طرف مخصوصاً در سنینی کمی بالاتر از شش ویا هفت سالگی،به مهمانی ببرند.
متاسفانه در این مهمانی ها به دلایل بسیار،کودک خسته، فرسوده،حوصله ی اوسر رفته و احساس تلف شدن وقت و انرژی می کند.
متاسفانه بسیاری از اوقات،آنچه که میان بزرگسالان می گذرد و یا گفته می شود،نه تنها برای بچه ها قابل فهم و هضم نیست بلکهمی تواند مضر و خطرناک باشد.
به ویژه حال زمانی که برخی از بزرگسالان با دخالتی در رفتار و زندگی کودک،با پرسش های ظاهراً دلسوزانه و مهربانانه اما در برخی از موارد بسیار آزار دهنده.
فرزندرا مورد خطاب و عتابی قرار می دهند که می تواند خاطره ای بس ناگوار را برای آنها به وجود بیاورد.
کودک در یک چنین شرایطی احساس گمی و گیجی می کند و احساس کاملا بی دفاع بودن.
به ویژه آن زمان که از پدر و مادر ببیند که پدر و مادر هم به نوعی جانب کسی را می گیرند که به حریم و حقوق او تجاوز کرده است.
در نتیجه ایرادی تازه و جدید را در خودش پیدا می کند.
در این گونه موارد باید مطمئن بود که بچه ها بعد از دیدار بزرگسالان،به اتاق دیگر و جای دیگری برود و با خود یا بچه های دیگر،با حضور و وجود سرپرست یا کسی که به آنها سرکشی می کند، بازی کنند.

اما درباره کسانی که در خارج از ایران زندگی می کند متاسفانه ماجرا کمی سنگین تر و عمیق تر است.
به این معنا که در چنین محیطی اولاً بچه ها غالب اوقات زبان را درسطح و حدی که بتوانند تا حدودی پدر و مادر و گفتار بزرگسال را تغییر کنند،نمی دانند و از طرف دیگر در محیط و فرهنگ دیگری زندگی کردند که با اینگونه روابط، آنقدرها سازگاری ندارند.
در نتیجه به نظرشان بسیار عجیب و غریب می آید.
زیرا وقتی که به منزل دوستانشان می روند که خارجی هستند،در آنجا نه دیگری از روابط را می بیند که با خانه و مهمانی های خودشان متفاوت است.
به همین جهت است که در اینجا،بیشتر باید متوجه فاصله بود که بین انتظارات و حالات فرزند ما و توقعات من و شما وجود خواهد داشت.

جدا شدن کودک از خانه

هدف پرورش، تعلیم و تربیت ،بدون تردید دادن استقلال و آزادی به کودک خواهد بود و رساندن او به مرحله خودکفایی با رعایت اصول اخلاقی و انسانی.
بنابراین فاصله گرفتن و یا جدایی جغرافیایی در بسیاری از موارد معنایی نخواهد داشت.
افراد بسیاری هستند که زیر یک سقف زندگی می کنند اما فرسنگ ها از هم فاصله دارند و بسیاری از کسانی که اقیانوس ها از هم فاصله دارند.
اما همچنان با هم در ارتباط هستند.
موضوع و مسئله ی اصلی و اساسی ارتباط احساسی عاطفه و یا روانی است.
به همین علت چون برخی از بچه ها،در سنین نوجوانی و جوانی با فاصله گرفتن و جدا شدن،مانند گلی هستند که شکفته میشوند،باید به آنها فرصت داد.

اما اگر نگران هستید گلی که عزیز و جان شماست،پژمرده شود،این فاصله جغرافیایی و یا فیزیکی را باید در حد محدودی نگه داشت.
منبع:دکتر فرهنگ هلاکویی

---

---