فرمان دادن کافیست بگذاریم کودک خودش باشد
برای اینکه فرمان دادن به کودک را متوقف کنیم و بگذاریم کودک خودش باشد نه چیزی که ما می خواهیم مطالعه مقاله زیر پیشنهاد می شود
خود بودن به جای خود نبودن
در طول تاریخ در بیشتر فرهنگ ها،پیامی که به کودک داده می شد این بود که خود نباش،آنگونه که می خواهی نباش.
کس دیگری باش. حتی برخی از اوقات همه کس باش،همه چیز باش،اما خودت نباش،و غالب اوقات به دنبال آن،این حرف بود که خودخواه،خودپرست و خودپسند مباش.
در بسیاری از این موارد مطلقاً موضوع ارتباطی به خوب و بد نداشت.
فقط ما از آن جا که مایل بودیم،فرزندمان موجود دیگری باشد یا بشود یا آنچه که هست،در مسابقه و مقایسه ای که با دیگران دارد،برنده بشود تا از این طریق برای ما به نوعی افتخار و سرافرازی به وجود بیاورد.
همچنین سبب می شدیم که از فرزندانمان بخواهیم تا به دیگران نگاه کند،به فرمان من و ما باشد تا چیزی شود که ما خوب و درست می دانیم.
در حالی که خودش نه علاقه ای به آن کار داشت و نه آمادگی و برخی از اوقات نه استعداد و توانایی داشت.
بسیاری از اوقات شما پدران و مادرانی را می بینید که فرزندشان را در حقیقت می کشند و
می کشانند تا به کلاس موسیقی ببرند.
در حالی که نه معلم خوب است،نه آمادگی و استعدادی در این فرزند هست و نه شرایطی!
ولی من و شما به خاطر اینکه از دیگران عقب نمانیم، به خاطر اینکه دیگران در این زمینه،پیروزی و موفقیتی به دست آورده اند،مایل هستیم که با فرزندانمان چنین کنیم.
بنابراین :
از او می خواهیم که خودش نباشد. حس او،احساس او،خواسته ی او،احتیاج او و نظر او برای ما اهمیت کمتری دارد.
آن چیزی که مهم است،درست و خوب بودن انچه که ما می خواهیم و قضاوت و نظر دیگران است.
معلوم است که در یک چنین شرایطی،من و شما غالب اوقات به فرزندانمان این را یاد آور
می شویم که تو نادانی،تو ناتوانی،تونیازمندی،تو اشتباه کاری،تو پسر و یا دختر بدی هستی،و بنابراین حتی به این بدی خودت اقرار و اعتراف کن،که این شیوه برخورد پدر و مادر حتما حتما، اشتباه است.
نکته:
آن زمانی که من اشتباهی کردم،از آن فردی که در مورد او و حق او اشتباه کردم،بلافاصله باید اقرار کنم،اعتراف کنم،معذرت بخواهم و تقاضای بخشش کنم و درصدد جبران خساراتی را که وارد کرده ام، باشم و تمام.
ولی سراغ دیگری رفتن و از دیگری تقاضای بخشش کردن به خاطر کاری که من با کس دیگری کردم،بدون تردید هیچ ارزش اهمیت و اصل اخلاقی در آن رعایت نمی شود.
آیا می دانید زورگویی به کودک باعث چه واکنش هایی در او می شود مقاله
آیا می دانید زورگویی به کودک باعث بی نظمی او می شود؟ درباره این موضوع توضیح کاملی را ارائه می دهد
اثرات تحمیل به کودک
به همین علت است که متاسفانه،ما غالب اوقات از فرزندانمان می خواهیم که قالبی باشند،در قالبی که ما ریخته ایم.
قلابی باشند،یعنی تظاهر کنند به گونه ای که اگر از نزدیک کسی آنها را بشناسد،حیرت کند که این گزارش پدر و مادر درباره فرزند نبود.
همچنین شما میتوانید در صفحه دوره آموزشی تربیت فرزند مطالب صوتی و ویدئویی رایگان کاربردی را مشاهده کنید و در صورت تمایل در دوره شرکت کنید !
بسیاری از اوقات،خویشاوندان و عزیزان درباره پسر و دختر خودشان به شما اطلاعاتی را
می دهند و حتی موجب ازدواجی می شوند،در حالی که هیچ کدام از آنها درست نبوده است.
اما تصور ما این است که چون از قبل قرار نبوده که خودش باشد و حالا هرچی که هست ،مهم نیست .
پس فقط کوشش من این خواهد بود که او را به گونه ای نشان بدهم که من دلم می خواست باشد و آرزو می کردم که این چنین می بود.
در دنیای امروز متاسفانه این پیام که تو بدی و چنین و چنان هستی ،گرچه ظاهراً به فرد،احساس حقارت و خود ناپسندی می دهد و برایش کاملاً آماده است،ولی می دانیم که درصد بالایی از مردم که خود ناپسندی را قبول نمی کنند به خودپسندی،خودخواهی وخودشیفتگی،خودمداری، خودمحوری و خود بزرگ بینی می رسند.
درست برخلاف تصور عامه،که مردم اینگونه می اندیشند که فرد خودخواه، خودپرست، خودپسند، خود بزرگ بین از خودش مواظبت و مراقبت می کند و یا خودش را دوست دارد.
مطالعات علمی نشان می دهد که فرد خودخواه،از خودش،از دیگران و زندگی متنفر است.
بنابراین کوشش می کند که همه چیز را از دست همه کس بگیرد و ظاهراً به نظر می رسد که خودش را دوست دارد و از خودش محافظت میکند.
در نتیجه:
آنچه را که ما با دادن این پیام که تو خوب نیستی،به فرزندانمان تقدیم می کنیم ،اگر هم ظاهراً خود ناپسندی باشد،آهسته آهسته به خودپسندی یا در برخی از زمینه ها به خودپسندی منجر می شود.
انسان موجود منحصر به فرد
به هر حال انسان،دانه ای است،یا دانه ی گلی است که باید کاشته بشود تا بتوانند عطر و بو و زیبایی خودش را داشته باشد.
اگر چنین کنیم،فرزندان ما از آنچه که هستند احساس خوبی می کنند و یادتان باشد که هر انسانی،منحصر به فرد است.
هر انسانی مانند گلی و یا درختی است که همه ی ویژگی ها و مشخصات خودش را دارد و از
همه ی موجودات،مختلف و متفاوت است.
بنابراین کوشش پدر و مادر باید در این مسیر باشد که فرزند خودشان را کمک کنند تا بتواند بهترین خودش باشد.
بهترینی که معنایش رسیدن به کمال و حدی است که برای او ممکن است.
در دنیای امروز،کودکی که درگیر جلوه گری و نمایش است،اگر او را کمک نکنیم،به خودخواهی و خواهش می رسد،پس باید به او آموزش دهیم که به خود دوستی و آرامش برسد و از این طریق به همه دوستی و ستایش فرمان دادن کافیست بگذاریم کودک خودش باشد
منبع:دکتر فرهنگ هلاکویی
| این مطالب راحتما بخوانید:
💡کدام را ترجیح می دهید؟ تشویق یا تنبیه کودک! 
|
