ایده هایی برای طراحی اتاق کودکان دبستانی
کودکان دبستانی
زمانی که کودک به سن مدرسه می رسد، والدین باید به خاطر آنها وسایل زیادی را در خانه تغییر دهند. این نکته مهم است که تخت او با سن او بزرگ تر شود فرض بر این است که تخت بزرگ نداشته باشد. علاوه بر مشکل کوهی از اسباب بازی ها، اکنون کتابهای زیادی نیز وجود دارند. اکنون میتوان اشیای شکستنی را باز کرد، زیرا دیگر خطر شکستن آنها وجود ندارد. یک کودک دبستانی همانند بزرگسالان در قلمرو کوچک خود زندگی میکند.
اما با این وجود باید مراقب بود که کودکان تنبل نشوند و به اندازه کافی تحرک داشته باشند. اگر یک تراس کوچک یا باغچه در خانه وجود دارد باید به او اجازه داد که آنجا بازی کند. امروزه بهتر است کلاس های درس در مدارس تنها داخل ساختمان مدرسه تشکیل نشود و فرایند یادگیری تا دنیای بیرون نیز گسترش یابد. معلمان بهتر است در هوای خوب کلاسشان را بیرون برگزار کنند و بچه ها نیز اغلب استقبال می کنند. در واقع معلمان می توانند یادگیری از راه تماس مستقیم با طبیعت و درگیری بچه ها با محیط را سرلوحه ی کار خود قرار دهند.
این کار کمک می کند کودکان یاد بگیرند که بعضی از قوانین اجتماعی تنها در کلاس کاربرد ندارد، بلکه خارج از مدرسه نیز به کار می روند. تفکیک محیطهای داخل و خارج، موقعیتی را به وجود می آورد که در آن کودک، دنیای داخلی را با قوانین و درس های خسته کننده و دنیای خارجی را با سرگرمی و تفریح پیوند دهد. بنابراین اگر درس های مدرسه به خارج از این محیط راه یابند، به این معناست که محیط بیرون تنها به بازی و سرگرمی سپری نمی شود، همچنین محیط کلاس نیز از حالت خسته کننده خارج می شود. علاوه بر آن بسیاری از بچه ها در محیط بیرون راحت تر هستند، زیرا احساس محدودیت نمی کنند. همه در اتفاقات کودکی خود، خاطرات خاصی از وقایعی دارند که در فضای بیرون اتفاق می افتادند.
کودکان به مکان های کوچک و نه خیلی تنگ علاقه ی زیادی نشان می دهند. خوب خودت
آنها در فضاهایی که متناسب اندامشان باشد، راحت تر هستند. اگرچه وسایل اتاقشان اندازه آنهاست ولى ارتفاع سقف هنوز به اندازه ی بزرگسالان است. یک خانه ی کوچک مقوایی، فضایی عالی برای کودک در این سن است. این خانه حس امنیت و سلامت را به او می دهد، همچنین به جای قوانین والدین، قوانین بازی خودش را به کار می برد.
اکنون باید برای کودک مشخص کرد که چه رفتاری برای هر قسمت از خانه مناسب یا نامناسب است. تا جایی که امکان دارد فضاهای بازی خانه را باید در دسترس کودک قرار داد. باید بخشنده بود و فضای زیادی از اتاق ها را برای بازی آنها اختصاص داد. مطمئنا یک مکان خوب برای یک میز ناهارخوری بزرگ کنار دیوار است تا وسط اتاق، البته با این فرض که فضای نشیمن آنقدر بزرگ باشد که بتوان وسایل را به راحتی جابه جا کرد.
محافظه کاری های بیش از حدی که والدین برای حفظ امنیت و سلامت کودک خود انجام می دهند نه تنها کودک را از خطرها حفظ نمی کند، بلکه موقعیت یادگیری را نیز از او سلب می کند، فرآیندی که با آزمون و گاهی شکست همراه است.
اصطلاح مارگزیده از ریسمان سیاه و سفید می ترسد امروزه هنوز هم کاربرد دارد. در حقیقت نمی توان تفاوت میان سرد و گرم، سخت و نرم، کند و تیز و غیره را با سخنرانی به کودک یاد داد. او این مفاهیم را تنها از طریق تجربه و البته گاهی آسیب رساندن به خودش یاد می گیرد. اگر والدین او را از آزادی شکست محروم کنند، شخصی شکننده تربیت خواهند کرد که با کوچکترین سختی ناامید خواهد شد.
این اطمینان وجود دارد که کودک برای دومین بار به یک اجاق داغ دست نخواهد زد. بچه ها سریع تر از بقیه یاد می گیرند. نباید زمان را با نگرانی در مورد سناریوهای خطرهای غیرمحتمل، هدر داد، والدین با این کار به خود و کودکشان لطف بزرگی خواهند کرد.
کودکان دبستانی به سرعت مهارت های جدیدی به دست می آورند. خوب خودت
جست و خیزهای خشن و حرکات آکروباتیک آنها اغلب برای بزرگسالان خطرناک است، اما در این مورد کودکان می توانند محدودیت های مربوط به توانایی هایشان را کشف کنند. اگر والدین اجازه ندهند که این محدودیت ها را در حضور آنها تجربه کنند، منتظر فرصتی می مانند تا در غیاب والدین دست به انجام آن کارها بزنند. در هر صورت آنها برای انجام فعالیت های خود مصمم هستند. نگرانی های بیش از حد در مورد کارهای آنها، تاثیر معکوس خواهد داشت.
در این سن کودکان شروع به تولید صداهای بلند می کنند، آنها توانایی هایشان مانند در این حواس پنجگانه را تا حد امکان گسترش می دهند. اکنون بسیاری از کودکان از تولید صدا و موسیقی با استفاده از وسایل مختلف لذت می برند، هر ابزاری که صدا تولید کند را مورد استفاده قرار می دهند.
والدین به دلیل حفظ آرامش خود ممکن است بخواهند که این فعالیت ها به فضاهای خاصی از خانه محدود شود. اگر کودک به موسیقی علاقمند است باید آن را در مدرسه ی موسیقی یاد بگیرد، مکانی که فرصت یادگیری در کنار دیگر بچه ها را داشته باشد. برای تمرین در خانه بهتر است مکانی انتخاب شود که جدای از بخش های دیگر بوده و سروصدا به بیرون منتقل نشود.
همیشه باید به یاد داشت که بازی ها تنها با هدف گذران وقت طراحی نشده اند، در فرآیند بازی، کودک مدل های کلی رفتاری را نیز یاد می گیرد، توجه به دیگران و همچنین توانایی برای جلوگیری از ناامید شدن در زمان شکست، مهارت هایی هستند که نیاز به تمرین دارند.
منبع: کتاب ایده های خلاقانه در طراحی اتاق کودکان و نوجوانان
💡ایده هایی برای طراحی اتاق کودکان ۳ ساله
💡ایده هایی برای طراحی اتاق نوزادان نوپا
💡ایده هایی برای طراحی اتاق نوزادان ۱ تا ۲ سالگی
💡همچنین شما میتوانید از ویدئو های آپارات خوب خودت دیدن فرمایید و مطالب مرتبط مورد نیاز خود را در آن بیابید.
